صائب تبریزی چه زیبا گفت :
"فکر را پر بدهید"
و نترسید که از سقف عقیده برود بالاتر
"فکر باید بپرد"
برسد تا سر کوه تردید
و ببیند که میان افق باورها
کفر و ایمان چه به هم نزدیکند
....
"فکر اگر پربکشد"
جای این توپ و تفنگ، این همه جنگ
سینه ها دشت محبت گردد
دست ها مزرع گل های قشنگ
......
"فکر اگر پر بکشد"
هیچ کس کافر و ننگ و نجس و مشرک نیست
همه پاکیم و رها .
 

شاعر گمنام

این شعر برگرفته از کلام صائب است (( فکر را پر بدهید ))

زندگی آنچه زیسته ایم نیست...

بلکه همان چیزی است که در خاطرمان مانده..

وآن گونه است که..

به یادش می آوریم..

تا روایتش کنیم..

گابریل گارسیا مارکز