16 آذر روز دانشجو

بر همه عزیزان دانشجو مبارک باد

چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان

نه به دستی ظرفی را چرک می کنند

نه به حرفی دلی را آلوده

تنها به شمعی قانعند

و اندکی سکوت...

حسین پناهی

راه

آنچه بهترین انتخاب در لحظه ی اکنون من است، از دید دیگری، میتواند

بدترین نادانی ها باشد.

درس سختی است،

اما

کم کم ، باید یاد بگیرم، گاهی مسیر رشد من دیگر همسو با مسیر رشد

 دوستانم نیست،

باید پوست بیندازم و دنیایم

 متحول شود در قدم های بعدی.

 فقط مرداب تا ابد به دنیایش میچسبد و آخر هم .... میگندد رود خانه عبور میکند،

 از آدم ها، از مسیر ها ،

و از لحظه ها،،، شاید رود دیگری هم قدمش شد، اگر دریایشان یکی باشد!

و باز شاید، همین هم قدم،، روزی راهش خلاف جهت من شد!

اما یادم بماند، اگر کسی مسیرش از من جدا بود، شاید دریای او جای دیگری است.

نه من غلط میروم، نه او!

نه راه من تنها راه سعادت است و نه راه او تنها مسیر رستگاری.

ما ، هر کدام، به راهی میرویم که برای شخص خودمان بهترین راه است.

سرخ پوستی پیر به نوه خود گفت

فرزندم درون ما بین دو گرگ کارزاری برپاست

یکی از گرگ ها شیطانی به تمامی معنا عصبانی

دروغگو حسود حریص  پست

و  دیگری آرام راستگو امیدوار راستگو فروتن

پسر کمی فکر کرد و پرسید : پدربزرگ کدام پیروز خواهد شد.

پدر بزرگ بی درنگ گفت :

همانی که تو به آن غذا می دهی

عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد

دهانت را می بویند

مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دل ات را می بویند
روزگار غریبی ست نازنین
و عشق را
کنار تیرک راه بند
تازیانه می زنند .
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
در این بن بست کج و پیچ سرما
آتش را به سوختْ بارِ سرود و شعر
فروزان می دارند
به اندیشیدن خطر مکن
روزگار غریبی ست نازنین
آن که بر در می کوبد شباهنگام 
به کشتن چراغ آمده است .
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابان اند بر گذرگاه ها مستقر
با کنده وساتوری خون آلود
روزگار غریبی ست، نازنین
و تبسم را بر لب ها جراحی می کنند
و ترانه ها را بر دهان .
شوق را در پستوی خانه نهان بایدکرد
کباب قناری
بر اتش سوسن و یاس
روزگار غریب ست، نازنین
ابلیس پیروزْ مست
سور عزای ما را بر سفره نشسته است
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد

                                                         شاملو