انسان خوشحال

کارل گوستاو یونگ روانشناس سوئیسی تعبیرِ جالبی از انسانِ خوشحال دارد که بسیار از تعریفِ عادی و معمولِ خوشحالی فاصله دارد:
کسانی می توانند خوشحال باشند که از تجاربِ زندگی آموخته اند که ناخوشی ها را بدونِ مغلوب شدن توسطِ آنها،به دوش بکشند.» بر اساسِ این تعریف،خوشحال بودن یعنی توانمندیِ بالای ما در شکیبایی و استقامت.
خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این معنا که درد و رنج و سختی و بیماری و مرگ جزء لاینفک زندگی ست اما هیچ کدام از آنها نمی تواند مرا از پا بیاندازد.خوشحالی یعنی میل به زندگی علی رقم علمِ به فانی بودنِ همه چیز،خوشحالی یعنی در سختی ها لبخند زدن،خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش کشیدنِ مشکلات.خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن همچنان بتوانیم بلند شویم،بعد از هر گریه همچنان بتوانیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر همنوعان بیاوریم.خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی.خوشحالی یعنی همچون رودجاری بودن و در حرکت بودن،عبور کردن و به عظمتی بی پایان چشم دوختن
خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آریِ بزرگ به زندگی

خوشحالی یعنی ادامه دادن...

نظرات 1 + ارسال نظر

میرزایی. پنج‌شنبه 16 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 08:45 ب.ظ

مجسمه آزادی توسط فرانسه درسال ١٨٨٦ زیرنظر فردریک برتولدی و الکساندرایفل (طراح برج ایفل) بعنوان هدیه صدمین سالگرداستقلال آمریکا ساخته وبا کشتی به نیویورک حمل و نصب گردید، این مجسمه چهره زنی بنام تائیس است که معشوقه اسکندر مقدونی بود، تائیس کنیزی از اورشلیم بود که درحمله اسکندربه لبنان اسیر و بعدها معشوقه وی گردید، پس ازفتح ایران توسط اسکندر، او استاتیرا دختر داریوش را به همسری خود درآوردو درطول ٤ ماه اقامت خوددر تخت جمشید رفته رفته به استاتیرا نزدیک و به تائیس توجه کمتری می نمود، تاثیرعقاید استاتیرا دراسکندربحدی رسید که دراواخر حضور خود درایران، او گاه وبیگاه به تمجید از تمدن پارس هم میپرداخت، این شرایط آتش حسد رادر تائیس شعله ور کرد تااینکه شبی که اسکندر مست میگساری و هوسرانی با تائیس بود، تائیس مشعلی بدست اسکندر داده و ازاو خواست که تخت جمشیدرا به آتش بکشد، اسکندر که کنترل افکار خود را بواسطه مستی ازدست داده بود مشعل را به پرده های تالار اصلی زده وسمبل تمدن مشرق زمین را به آتش میکشد.براستی چرا فرانسویها تائیس رابامشعلی دردست برای این مجسمه برگزیدند؟!؟!

نام

ایمیل

آدرس وبسایت